پدیدههای دوران نکونام و درخشش زیر دست امیر
تاریخ انتشار: ۳ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۳۹۹۹۵۶۰۲
به گزارش ورزش سه، تیم ملی فوتبال ایران روز گذشته توانست در دیداری از مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ و همچنین جام ملتهای آسیا ۲۰۲۷ با نتیجه پرگل ۵ بر صفر از صد تیم ملی ترکمنستان عبور کند.
در این مسابقه شاهد حضور چهرههای جدیدی در تیم ملی بودیم که نخستین بازیهای ملی خود را برگزار کردند. یکی از این نفرات امین حزباوی بود که توانست برای نخستین بار با لباس تیم ملی به میدان رفته و توانست طلسم ثبت نخستین بازی ملی خود را در دیدار برابر ترکمنستان بشکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علاوه بر حزباوی یکی دیگر از بازیکنان خوزستانی که توانست روز گذشته برای تیم ملی به میدان برود، مدافع استقلال بود. صالح حردانی که سابقه چندین بار دعوت به تیم ملی را داشت و حتی در دوره حضور اسکوچیچ برای تیم ملی به میدان رفته بود، دیروز در ترکیب اصلی قرار داشت و با انجام یک بازی خوب و قابل قبول، پاس گل نخست تیم ملی را نیز به کنعانی داد.
نکته جالب در خصوص حزباوی و حردانی این است که این دو بازیکن در تیم فولاد خوزستان و زیر نظر جواد نکونام به پدیدههای فوتبال ایران تبدیل شده و روند رو به رشدی را آغاز کردند.
حزباوی در لیگ بیست و یکم و از دیدار مقابل استقلال که برای دقایقی به میدان رفته بود، نخستین تجربه حضور در سطح حرفهای و بالای فوتبال ایران را به دست آورد. بازیکنی که در تیم فولاد نوین بازی های خوبی را انجام داد و سبب شد تا نکونام او را به تیم بزرگسالان اضافه کند. مدافع جوانی که با اعتماد نکوه به مهره ثابت در ترکیب فولاد تبدیل شد.
پیش از حزباوی، این صالح حردانی بود که زیر دست نکونام پیشرفت کرد و توانست با درخشش در ترکیب فولاد به لباس تیم ملی برسد. او سپس راهی استقلال شد و در طی یک فصل و نیم گذشته و فصل کنونی، همواره بازیکنی تاثیرگذار در ترکیب تیمش بوده است. دو بازیکن جوانی که اکنون به مهره های قابل اتکا در تیم امیر قلعه نوعی تبدیل شده اند.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۹۵۶۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پافشاری بر پدیده «اوج نفت» هرج و مرج انرژی را تشدید میکند
دبیرکل اوپک در مقالهای نوشت به جای سخن گفتن از پایان عصر نفت و پافشاری بر آن باید بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای تمرکز کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، هیثم الغیص بهتازگی در مقالهای برای نشریه «میس» نوشت: پایان عصر نفت موضوعی غیرقابل تحقق است، زیرا سرعت رشد تقاضای انرژی بهگونهای پیش میرود که انرژیهای جایگزین در مقیاسی نیستند که بخواهند جای نفت را در سبد مصرف انرژی جهان بگیرند از این رو باید به جای کاهش مصرف نفت، تمرکز را بر کاهش انتشار گازهای گلخانهای در فرآیند تولید سوختهای فسیلی گذاشت.
وی افزود: روند نگرانکنندهای درباره روایتهای موجود درباره مصرف نفت وجود دارد که در آنها از عبارتهایی مانند پایان عصر نفت استفاده میکنند و این موضوع میتواند به هرج و مرج در حوزه انرژی دامن بزند.
الغیص در مقالهای که نشریه میس در شبکه اجتماعی ایکس (X) به اشتراک گذاشت، نوشت: اگر در نتیجه کاهش سرمایهگذاریها عرضه کاهش یابد، در حالی که تقاضا برای نفت همچنان افزایش یابد، همانطور که امروز شاهد چنین روندی هستیم، چه اتفاقی رخ میدهد؟
وی ادامه داد: واقعیت این است که پایان عصر نفت محققشدنی نیست.
سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) بر این باور است که مصرف نفت در دهههای آینده همچنان رو به افزایش خواهد بود، در حالی که آژانس بینالمللی انرژی پیشبینی میکند تقاضا برای نفت تا سال ۲۰۳۰ میلادی به اوج خود میرسد.
الغیص در مقالهای برای «میس» نوشت: صنعت نفت در فناوریهایی مانند استفاده از جذب کربن و ذخیرهسازی، هیدروژن پاک و جذب مستقیم هوا سرمایهگذاری میکند، بنابراین این شرایط نشان از این دارد که امکان کاهش انتشار گازهای گلخانهای در فرآیند تولید نفت مورد نیاز جهان فراهم است.
وی در این مقاله آورده است: جهان در دو دهه اخیر بیش از ۹.۵ تریلیون دلار در زمینه دوره گذار به انرژی کمکربن سرمایهگذاری کرده است، با این حال انرژیهای بادی و خورشیدی هنوز هم تنها کمتر از ۴ درصد از انرژی مورد نیاز جهان را تأمین میکنند و خودروهای برقی ضریب نفوذ جهانی بین ۲ و ۳ درصد دارند،
به گفته الغیص، واقعیت این است که بسیاری از انرژیهای جایگزینها نمیتوانند جایگزین نفت در مقیاس لازم شوند، یا در بسیاری از مناطق مقرون بهصرفه نیستند.